Σου μιλω

Σου μιλω εδω ματια μου, αλλα εσυ ουτε που ξερεις για την υπαρξη αυτου του διαυλου. Σου μιλω και τα λογια μου ποτε δεν χαιδευουν τα αυτια σου. Σε σκεφτομαι και η σκεψη σε φερνει κοντα μου, γιατι μονο με την σκεψη μου μπορω να σε εχω διπλα μου. Μα ξερω πως νοιωθεις σαν σε κοιτω αυτα που εχω στην ψυχη για σε. Απλα δεν ετυχε ερωτα μου να γινουμε ενα, γιατι ο χρονος επαιξε τον ρολο του με εμας. Ισως ηρθες αργα, ισως ημουν εγω ο δειλος. Δεν ξερω τι να πω, και πως να το εξηγησω. Ενα μονο ξερω. Πως εισαι ο ενας και μοναδικος μου ερωτας στην κατα τα αλλα ασημαντη και αχαρη ζωη....