Powered By Blogger

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

ΕΡΩΤΑΣ, ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΝΟΙΩΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΝΟΜΑΣΑΜΕ ΕΥΜΟΡΦΙΑ ΜΟΥ

Ερωτας είναι,

Το σκίρτημα των ψυχών μέσα στα κορμιά, όταν το μονοπάτι της ζωής φέρει τις δυό ψυχές να ανταμώσουν η μία με την άλλη. Είναι αυτή η αίσθηση γεμάτη ομορφιά, ευτυχία, γαλήνη και ολοκλήρωση. Είναι οι σκέψεις, τα ιδανικά, οι αξίες, τα αισθήματα που συνυπάρχουν και στις δυό ψυχές, λες και είναι η μία κομμάτι της άλλης. Άλλες φορές τα λόγια είναι αυτά που σε μαγεύουν όταν τα ακούς να πλημμυρίζουν ευχάριστα την ψυχή σου, όπως και τα λουλούδια πλημμυρίζουν τους αγρούς την άνοιξη. Άλλες φορές είναι η σιωπή, καθώς οι ματιές συναντιώνται, και οι ψυχές μιλάνε με τον δικό τους τρόπο, επικοινωνόντας η μια με την άλλη. Ένα απλό χαμόγελο από τα χείλη του έρωτα σου και είναι σαν να σου χαρίζουν το σύμπαν ολόκληρο. Ένα απαλό άγγιγμα του αρκεί για να σε ταξιδέψει σε απέραντα πελάγη χαράς. Έρωτας είναι να ζείς περιμένοντας την επόμενη φορά που θα συναντήσεις την λατρεμένη σου ψυχή.

Δεν έιναι πολύπλοκος ο έρωτας, απλός είναι, γεμάτος ομορφιά, απλά δεν γνωρίζουμε πότε θα τον συναντήσουμε στο μονοπάτι της ζωής. Σαν έρθει όμως πρέπει να τον κρατήσουμε ζωντανό με όλη μας την αγνότητα , την καλοσύνη, την αγάπη και την ειλικρίνεια. Είναι καλόκαρδος, χαμογελαστός, φωτεινός , φανερός. Μακριά από σκιές. Γιατί οι σκιές πάντα κάτι κρύβουν, ενώ ο έρωτας τίποτε και ποτέ.

Με τον έρωτα η ζωή ξεκινά και μοιάζει σαν όνειρο, ενώ είναι η ίδια η αλήθεια. Ακόμη και όταν δεν πέφτουν οι σταγόνες του ιδρώτα από το μέτωπο της αγαπημένης σου ψυχής στο πρόσωπο σου, στα χείλη σου. Η ζωή μπορεί να είναι ύλη, αλλά ο έρωτας δεν συμβαδίζει με την ύλη, γιατι είναι αιθέριος, ιδανικός, μοναδικός και πολύ πιο πολύτιμος.


Έρωτας είναι αυτός που θες να είσαι μαζί του όταν έχεις πόνο στην ψυχή και αναζητάς την γαλήνη στην παρουσία του. Έρωτας είναι , όταν ανοίγεις τις διόδους των ψυχικών σου κυμάτων και συναντιέσαι κάπου εκεί στο άπειρο μάυτόν που αγαπάς, γιατί ο έρωτας είναι συνάμα και ποίση. Είναι ο ουρανός μες την ζωη μου, με βλέπει από ψηλά και και με θαυμάζει, μου θυμώνει καμμιά φορά και μου συννεφιάζει. Μα εγώ τον θέλω όπως και νάναι. Γιατί ξέρω πως θα με τυλίγει πάντα με τα πιο όμορφα χρώματα της ίριδος, θα μου γελάει πάντα με χρυσό πρόσωπο, θα με φιλά πάντα με χείλη αόρατα, ολόγλυκα, θα με κοιτά πάντα με μάτια αχόρταγα. Χωρίς αυτόν θα υπάρχω μάταια.

‘Ερωτας έιναι, να ανακαλύπτεις και πάλι την ψυχή σου, που μερικές φορές επιπόλαια και ανόητα αδικείς. Έρωτας είναι τα αισθήματα σου να έχουν αποδέκτη μια ψυχή που να τα αισθάνεται, να τα νοιώθει και να τα στα ανταποδίδει. ‘Ερωτας είναι όταν, ενώ νομίζεις πως είσαι ο ίδιος ουρανός, χάνεσαι και σβήνεις σαν αστέρι, όταν κοιτάς και βλέπεις τα μάτια της να ατενίζουν τον ουρανό. Έρωτας είναι το ποτάμι που μας αρέσει να μας βρέχει ολόγυρα. Δεν ψάχνουμε ποτέ που ξεκινάει και που τελειώνει. Ούτε ποτέ μας μετράμε τι βάθος έχει. Θέλουμε μόνο να είμαστε μέσα στο ποτάμι γνωρίζοντας πως κι’αν αγριέψει και πάλι γαλήνιο θα γενεί.

Ενίοτε ο έρωτας είναι μια εικόνα που δεν βλέπουμε να ολοκληρώνεται, μία μελωδία που δεν ακούμε μέχρι το τέλος, ένας ήλιος που ανατέλλει πριν προλάβουμε να ξυπνήσουμε. Άλλες φορές πάλι είναι τα δάκρυα που τα λόγια δεν μπορούν να σταματήσουν. Τότε σιωπάς και αφήνεις τα δάκρυα σου να κυλήσουν. Για τον έρωτα σου που παραμένει μακρια σου, ενώ είναι έρωτας αληθινός.

‘Ερωτας είναι,το φως των οφθαλμών σου, το χαμόγελο στα χείλη σου, η χαρά ετούτης της μάταιης ζωής σου. Έρωτας είναι το κερί που καίει, κάθε σκέψη, κάθε κύτταρο σου. Ζήσε την ζωή. Νοιώσε τον αβάσταχτο πόνο του έρωτα, την έλλειψη του από τον μικρόκοσμο σου. Φύλαξε τον ζωντανό για πάντα στην ψυχή σου, που υπάρχει καθημερινά και θα υπάρχει στην αιωνιότητα.

Έρωτας είναι, να χάνεσαι σε έναν μελανό ουρανό όταν το αστέρι σου είναι σκοτεινό και δεν σε οδηγεί, και η νύχτα φαίνεται πως θάναι μεγάλη καθώς η ψυχή σου δεν μπορεί να γαληνέψει. Γίνεται όμως ποτέ ανάμνηση ο έρωτας που ένοιωσες; Το σκίρτημα που έκοβε ανάσα, πόδια, σκέψη. Και αν γίνει ανάμνηση, θα το ποθείς σαν την σταγόνα της βροχής που λαχταρά το χώμα. Σαν πέφτει και ακούγεται βαθιά από της γής τα σπλάχνα ο στεναγμός για την ζωή που δόθηκε και σώθηκε.

Έρωτας είναι, ένας και μοναδικός στην ζωή του κάθε ανθρώπου.Τυχεροί οι θνητοί που με τον έρωτα κατορθώνουν να γίνουν αθάνατοι, ακόμη και όταν είναι εικόνα που δεν ολοκληρώνεται, μελωδία που δεν ακούγεται όλη, ανατολή που δεν πρόλαβαν να δούν. Γιατί ο έρωτας ο αληθινός στις ψυχές τους, θα ζήσει αιώνια , όσο θα υπάρχουν και οι ίδιες οι ψυχές οι αθάνατες.

2 σχόλια:

~ΕΚAΤΗ~ ...φως και παλι φως η ψυχη που μαχεται... είπε...

Πραγματικά υπέροχο!θα σου αφήσω κι εγώ ένα αγαπημένο μου:
Η αγάπη δε δίνει τίποτε άλλο από τον εαυτό της ...
Όταν η αγάπη σας γνέφει, ακολουθείστε την,
Παρόλο που οι δρόμοι της είναι σκληροί κι απότομοι.
Και όταν τα φτερά της σας τυλίξουν, δοθείτε της,
Παρόλο που το ξίφος που είναι κρυμμένο ανάμεσα στα φτερά της μπορεί να σας πληγώσει.
Και όταν σας μιλά, πιστεύτε την,
Παρόλο που η φωνή της μπορεί να συντρίψει τα όνειρά σας σαν τον βοριά που τον κήπο ερημώνει.
Γιατί όπως η αγάπη σας στεφανώνει, έτσι και θα σας σταυρώσει. Όπως είναι για το μεγάλωμά σας, έτσι είναι και για το κλάδεμά σας.
Όπως ανεβαίνει στην ψηλότερη κορφή σας και χαϊδεύει τα τρυφερότερα κλαδιά σας που ριγούν στον ήλιο,
Έτσι θα κατέβει και στις ρίζες σας και θα τις τραντάξει στην προσκόλλησή τους στην γη.
Σαν δεμάτια καλαμπόκι σας μαζεύει κοντά της.
Σας χτυπά στο αλώνι για να σας γυμνώσει.
Σας κοσκινίζει για να σας απαλλάξει από τους φλοιούς.
Σας αλέθει μέχρι να γίνετε λευκοί.
Σας ζυμώνει μέχρι να γίνετε μαλακοί.
Και μετά σας στέλνει στην ιερή φωτιά της, για να γίνετε ιερό ψωμί για το ιερό συμπόσιο του Θεού.
Όλα αυτά τα πράγματα θα σας κάνει η αγάπη για γνωρίσετε τα μυστικά της καρδιάς σας και στη γνώση αυτή να γίνετε ένα κομμάτι από την καρδιά της Ζωής. Αν όμως στο φόβο σας αναζητήσετε μόνο τη γαλήνη της αγάπης και την απόλαυσή της,Τότε θα είναι καλύτερα να σκεπάσετε την γύμνια σας και να φύγετε από το αλώνι της αγάπης,Σε έναν κόσμο δίχως εποχές, όπου θα γελάτε, αλλά όχι με όλο σας το γέλιο, και θα κλαίτε, αλλά όχι με όλο σας το δάκρυ.
Η αγάπη δε δίνει τίποτε άλλο από τον εαυτό της και δεν παίρνει τίποτα παρά από τον εαυτό της.
Η αγάπη δεν κάνει τίποτα κτήμα της ούτε και γίνεται η ίδια κτήμα.
Γιατί η αγάπη αρκείται στην αγάπη.
Όταν αγαπάτε δε θα πρέπει να λέτε, "Ο Θεός είναι μέσα στην καρδιά μου", αλλά μάλλον, "Είμαι μέσα στην καρδιά του Θεού".
Και μη νομίζετε ότι μπορείτε να κατευθύνετε την πορεία της αγάπης, γιατί η αγάπη, αν

σας βρει άξιους, θα κατευθύνει αυτή την πορεία σας.

Η αγάπη δεν έχει καμιά άλλη επιθυμία από το να εκπληρώσει τον εαυτό της.
Αλλά αν αγαπάτε και επιμένετε να έχετε επιθυμίες, ας είναι τούτες οι επιθυμίες σας:
Να λιώσετε και να γίνετε σαν ένα τρεχούμενο ρυάκι, που τραγουδά τη μελωδία του στη νύχτα.
Να γνωρίσετε τον πόνο της πολύ μεγάλης τρυφερότητας.
Να πληγωθείτε από την ίδια σας την κατανόηση της αγάπης.
Και να αιμορραγήσετε πρόθυμα και χαρούμενα.
Να ξυπνήσετε το ξημέρωμα με μια φτερωτή καρδιά και να ευχαριστήσετε για μια ακόμα
μέρα αγάπης.
Να αναπαυθείτε το μεσημέρι και να συλλογιστείτε την έκσταση της αγάπης.
Να γυρίσετε σπίτι το βράδυ με ευγνωμοσύνη.
Και μετά να κοιμηθείτε με μια προσευχή για τον αγαπημένο στην καρδιά κι έναν ύμνο
επαίνου στα χείλη.


Από τον Κήπο του προφήτη.

Ελέυθερος είπε...

Καλη μου Εκατη,
καταπληκτικο, με εκανες να ανατριχιασω καλη μου. Οι Μουσες ειναι μαζι σου απο οτι φαινεται. Ερρωσθε καλη μου.....